The 100 Day Project: de finish

Ik heb het gehaald! Stiekem ben ik best een beetje trots op mezelf. Oké, ik heb er meer dan 100 dagen over gedaan, maar het belangrijkst vind ik dat ik echt 100 verschillende minicollages heb weten te maken. Er waren momenten dat het onmogelijk leek de eindstreep te halen.

Hoe zat het ook alweer?

Op 31 januari 2021 begon ik mijn allereerste deelname aan The 100 Day Project. In deze challenge worden creatievelingen wereldwijd uitgedaagd gedurende honderd dagen iedere dag iets te maken. Dit jaarlijks terugkerende evenement is een idee van de Amerikaanse Lindsay Jean Thomas.

Voor mijn 100 dagen koos ik ervoor met drie verschillende soorten oud papier ’tekeningen’ te maken. Al snel kwam daar een vierde kleur bij, zodat het uiteindelijk roze, blauw, wit en bruin werden. Ik knipte en plakte het papier tot minimalistische tekeningen van mensen, landschappen en zelfs een kaasschaaf en boterham ;-).

Vriendjes maken

Het project speelt zich helemaal af op Instagram. Onder de hashtag #the100dayproject post iedereen zijn dagelijkse kunstwerk en dat maakt het meteen zo ontzettend leuk, want je ‘ontmoet’ volop leuke mensen! Door elkaars werk dagelijks te bekijken, doe je heel veel inspiratie op en kun je elkaar door de moeilijke dagen sleuren. Ik heb er echt veel aan gehad te lezen dat mensen tegen dezelfde issues aanliepen. En dat we ook (bijna) allemaal wel eens een dagje oversloegen.

Verhalen vertellen

Toen ik begon had ik zeker geen honderd ideeën in mijn hoofd. Het waren er hooguit vijf en de rest hoopte ik langzamerhand vanzelf boven te krijgen. Gelukkig gebeurde dat ook, hoewel de ene dag gemakkelijker ging dan de ander.

Al snel ging ik eigenlijk meer verhaaltjes vertellen dan collages maken. Het begon toen ik mijn familie had gemaakt. Vader Harry, moeder Caroline en kinderen Macy en Ricky beleefden van alles in mijn tekeningen van papier.

Landschappen

Meer naar het einde toe ging ik meer landschappen maken. Misschien omdat ik vakantiekriebels kreeg ofzo. Of omdat ik het zo moeilijk vond mijn familie nieuwe avonturen te laten beleven die ik ook daadwerkelijk wist uit te beelden in vier kleuren papier. Het werd steeds moeilijker weer iets nieuws te bedenken.

Ook ging ik aan het einde anders naar de ruimte van mijn ondergrond kijken. Eerst gebruikte ik steeds het hele vierkant, maar in de laatste maand ging ik steeds vaker een kader vrijlaten rond mijn tekeningen. Grappig hoe je werk in zo’n periode wordt bijgeschaafd tot een bepaalde stijl.

En dan

En dan is het ineens gedaan. Ik was niet op 11 mei klaar, wat eigenlijk het idee was, maar ik vind 17 mei helemaal niet gek. Ik moet zeggen dat ik echt wel opgelucht ben. En trots natuurlijk! Zeker als ik nu door de stapel collages blader. Heb ik die echt zelf gemaakt???

Aan nieuwe ideeën ontbreekt het me niet, maar ik wil even op adem komen. Weg van de druk van steeds weer iets maken. Hoewel, ik maak natuurlijk voor mijn eigen online oud papier challenge nog steeds van alles, maar dat is toch minder intensief dan iedere dag een minicollage. Volgend jaar? Dan wil ik zeker weer van de partij zijn!

Alle 100 minicollages zien? Je vindt ze op Instagram! En lees vooral ook de bijbehorende verhaaltjes 🙂